استفاده از متدهای روانشناسی به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از خدمات فیزیوتراپی شناخته شده و در دستورالعمل های سازمان بهداشت جهانی (WHO) و موسسه ملی تعالی بهداشت و مراقبت (NICE) مشخص شده است. واژه روانشناسی طیف وسیعی از موضوعات را شامل میشود، از جمله: مهارت‌های ارتباطی، تعیین هدف، تصویرسازی، نظریه‌های شخصیتی و متدهای بین رشته‌ای موثر که نیاز به آموزش‌های خاص دارند. مقصود از روانشناسی در بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی، نقش فیزیوتراپیست‌ها در مسائل روانی بیماران مبتلا به بیماریهای عضلاتی اسکلتی است که بر توانبخشی آن‌ها تأثیر می‌گذارد. در این مقاله به بررسی نقش و تاثیر روانشناسی در فیزیوتراپی و توانبخشی به بیماران مبتلا به بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی می‌پردازیم.
منظور از بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی چیست؟
بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی در اثر معلولیت‌های فیزیکی که به ماهیچه‌ها، مفصل‌ها و استخوان‌ها مربوط است ایجاد میشود. شدت این بیماری در افراد مختلف متفاوت است. بیماریهای مزمن اسکلتی عضلانی بسیار شایع هستند و با افزایش سن ریسک ابتلا به این بیماری در افراد مختلف بیشتر میشود. علاوه بر سن، عواملی همچون سبک زندگی و میزان فعالیت‌های بدنی افراد نیز بر میزان احتمال ابتلا به بیماری موثرند.
این بیماری دردهای زیادی را برای بیماران ایجاد می‌کند و تحمل این دردها زندگی روزمره و فعالیت‌های مبتلایان را دچار مشکل می‌کند. گردن، لگن، کمر، شانه، مچ دست، زانو، ساق پا و کف پا قسمت‌هایی از بدن هستند که خطر به وجود آمدن بیماریهای اسکلتی عضلانی در آن‌ها بیشتر است. مهم‌ترین انواع بیماریهای اسکلتی عضلانی عبارتند از:
- نقرس
- آرتروز
- آرتریت روماتوئید
- اسکولیوزیس
- التهاب تاندون
- فیبرومیالژیا
- درد در ناحیه پایینی کمر
تکنیک‌های مختلف فیزیوتراپی از جمله ماساژ درمانی و تمرین درمانی در بهبود و جلوگیری از پیشروی بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی بسیار موثر است. همچنین نقش روانشناسی در بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی نیز بسیار چشمگیر و قابل توجه است.
نقش روانشناسی در بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی
حوزه پزشکی سال‌هاست که اهمیت فیزیوتراپی را در رابطه با بهبود آسیب‌ها تشخیص داده است. برنامه‌های تمرینی خاصی برای تقویت عضلات ضعیف شده در اثر آسیب طراحی شده است تا بیمار به عملکرد طبیعی خود بازگردد. اگرچه این روش‌های مختلف فیزیوتراپی برای درمان و کنترل بیماریهای عضلانی اسکلتی بسیار مفید هستند، اما تنها به یک جنبه از بدن انسان می‌پردازند.
بهبود ذهنی کلی بیمار نقش مهمی در بهبود آسیب سیستم عضلانی اسکلتی دارد. اما اغلب نادیده گرفته میشود. برای اطمینان از اینکه بیمار از جامع‌ترین مراقبت‌ها و روش‌های درمانی بهره‌مند میشود، شناسایی آثار روانی آسیب‌ها بسیار مهم است.
به عنوان مثال، پارگی رباط صلیبی قدامی زانو (ACL) را در نظر بگیرید. اغلب، بهبود بیماران مبتلا به این آسیب بین شش تا نه ماه به طول می‌انجامد. حتی با انجام بیشترین مراقبت‌ها و پیشرفته‌ترین متدهای فیزیوتراپی. این زمان طولانی بهبودی نه تنها می‌تواند باعث از دست دادن و تضعیف قابل توجه ماهیچه‌ها شود، بلکه اغلب باعث کاهش سلامت روانی فرد نیز میشود. پارگی ACL فعالیت‌های روزمره مانند پیاده روی را سخت و حتی دردناک می‌کند.
همچنین اختلالات این چنینی می‌تواند فعالیت‌های روزمره بیمار را نیز متوقف کرده و احساس استقلال او را از بین ببرد. روانشناسی در بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی می‌توانند تا حد زیادی از ابتلای بیماران به افسردگی، از دست دادن انگیزه، ترس یا اضطراب مرتبط با آسیب‌های جسمانی کمک کند. همچنین آموزش هدف گذاری مناسب که بیماران را تشویق به انجام تمرینات بدنی خود می کند، از دیگر کاربردها و فواید روانشناسی در فیزیوتراپی محسوب میشود.
مزایای استفاده از روانشناسی در فیزیوتراپی
تحقیقات نشان داده است که استفاده از روش‌ها و ابزارهای خاص روانشناسی در فیزیوتراپی ورزشکاران آسیب دیده ضروری هستند. اگر چنین باشد، می‌توان همین متدها و روش‌ها را برای کمک به هرکسی که در حال ترمیم مصدومیت و آسیب عضلانی اسکلتی خود است، به کار گرفت. چند نکته کلیدی از این مطالعه تحقیقاتی نشان داد که ورزشکاران از مهارت‌های روانشناختی در زمینه‌های حفظ ذهنیت مثبت، کاهش استرس و اضطراب و همچنین تجسم بهبودی در قسمت آسیب دیده بدن بهره مند شده‌اند.
یک مثال خاص از مهارت های روانشناختی مورد استفاده ورزشکاران، تصویرسازی ذهنی بود که به ورزشکاران اجازه می‌داد ترس و اضطراب را خود را کاهش دهند. شایع ترین مسائل روانشناختی مرتبط با آسیب‌های اسکلتی عضلانی، اضطراب و استرس‌های مرتبط با بیماری گزارش شده است. روانشناسی در بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی برای کنترل این اضطراب و استرس، اغلب باعث پیشرفت چشمگیر روند بهبودی بیمار، حفظ روحیه او در مراحل درمانی و افزایش دامنه حرکتی او میشود.
سخن آخر
امروزه همه افراد با علم فیزیوتراپی و تاثیرات فراوان آن در درمان بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی و سایر بیماری‌ها آشنا هستند. اما همچنان تاثیر روانشناسی در فیزیوتراپی برای بسیاری از افراد ناشناخته و در هاله‌ای از ابهام است. این در حالی است که اگر فیزیوتراپیست‌ها مفاهیم و مهارت‌های روانشناختی را در تعاملات روزانه خود با بیماران ادغام کنند، به طور کلی توانبخشی برای بیمار به تجربه‌ای مثبت‌تر و موثرتر تبدیل میشود.
بیمارانی که در حین فیزیوتراپی تحت درمان‌های روانشناسانه قرار می‌گیرند، این شانس را دارند که سریع‌ترین زمان بهبود یافته و سلامت خود را بدست آورند. استفاده از مهارت‌های روانشناسی توسط تراپیست‌ها در کلینیک فیزیوتراپی آرنیکا امری متداول است که به بهبود بیماران مبتلا به بیماریهای اسکلتی عضلانی کمک می‌کند.
سوالات متداول
- منظور از روانشناسی در فیزیوتراپی بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی چیست؟
مقصود از روانشناسی در فیزیوتراپی بیماریهای مزمن عضلانی اسکاتی، نقش فیزیوتراپیست‌ها در مسائل روانی بیماران مبتلا به این گونه اختلالات است که بر توانبخشی آن‌ها تأثیر مثبت می‌گذارد.
- مزایای استفاده از روانشناسی در بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی چیست؟
مزیت استفاده از متدهای روانشناسی در بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی برای کنترل اضطراب و استرس ناشی از بیماری و پیشرفت روند بهبودی بیمار و حفظ روحیه او در مراحل درمانی است.
- چه عواملی در ابتلا به بیماریهای مزمن عضلانی اسکلتی نقش دارند؟
سبک زندگی افراد، میزان فعالیت‌های بدنی آن‌ها و سن مهم‌ترین عوامل موثر بر ریسک ابتلا به بیماریهای عضلانی اسکلتی محسوب میشود.
بدون دیدگاه